Verbondenheid

Op bepaalde momenten in het leven wil je hulp en liefde hebben,

Je wilt er alles aan doen, om deze op te roepen en nooit meer weg te laten ebben.

Je wilt zo graag alles herbeleven, wat deze liefde nu zo bijzonder maakt

Het genoegen van het proeven, hoe de herinnering als zoete honing smaakt

Al denk je even dat het gevoel van die verloren liefde, je de levenslust bederft

Dan blijft voor jou toch het besef, dat in je geest en hart, echte liefde nooit sterft

Net zoals je ziet de bijna onzichtbare ragfijne draden van een spinnenweb,

Overgoten met de eerste ochtend nevel, zich in een mooie nieuwe dag rept.

Zo zie je ook je eigen verbondenheid met elkanders levensweg,

En blijft de herinnering aan  die mooie liefde, zo eerlijk en oprecht.

Je dacht even verloren te hebben van het wrede levenslot,

Maar door los te laten groeit je eigen weten en gaat je hart van slot.

Kijk je dan na een tijdje terug, naar alle ooit beleefde momenten,

En voel jij je dan bevrijd, zoals de bloesem ruimte maakt voor de vrucht in de lente.

Gebruik dan eens die ruimte om je open te stellen optimaal

 En jijzelf het dan uiteindelijk bent, die laat smelten dat harde schild van staal.