Ik mis je zo...
Ik mis je zo...
Mijn gedachten laat ik dwalen
door de bossen in mijn geest
en langs al die mooie plaatsen
waar ik met jou nog ben geweest.
Inderdaad, ook in de bossen,
langs het strand of in de stad
wat hebben wij, mijn lieve meisje,
samen veel plezier gehad.
We genoten samen zo van alles
wat er ook kwam op onze weg;
vind je het heel erg, lieve engel
dat ik dit nu tegen je zeg?
Ik mis je, oh, ik mis je zo
je kleur, je geur je haren,
de liefde voor jouw broers en paps
die zo geweldig waren
je warme lach en lieve blik
je nukken en je streken,
ik heb met zoveel liefde, schat,
naar álles van jou gekeken.
En geluisterd ook, jouw lieve stem
als jij weer kwam vertellen
van wat je met je leven deed;
of anders ging je bellen
Ik mis je, oh, ik mis je zo
maar ik zal je wel beloven
dat ik alles voor jou doorbeleef
en opstuur naar daarboven...
Mama
Reacties op dit gedicht
| fotogedicht: | Zaterdag, juli 08, 2006 00:39 |
| Om rechtstreeks naar bijbehorend fotogedicht te gaan klik dan boven dit sterretje * (huisje) | |
| ~~~eilahtan~~~: | Donderdag, februari 02, 2006 10:34 |
| een moeder hart spreekt wat prachtig geschreven dit is heel pijnlijk om te lezen liefs nathie |
|
| moongirl1982: | Vrijdag, september 16, 2005 13:56 |
| mooie krachtige woorden om stil van te worden, groet moongirl1982 |
|
| Raira (Ria): | Donderdag, september 15, 2005 15:19 |
| Ik heb je gedicht van vandaag en deze dus achter elkaar gelezen in alles staat zoveel liefde zoveel verdriet maar ook zo ontzettend veel kracht je weet mij iedere keer weer te raken ik heb bewondering voor de manier waarop je dit gemis beschrijft maar zeker hoe je daar mee om gaat van mij een warme knuffel en stralende knuffels naar boven voor de verjaardag van je dochter want leven doet ze eeuwig liefs Ria |
|
| Niniki: | Woensdag, september 14, 2005 22:15 |
| slik............ knuffie Nini |
|
| Hans Winter: | Woensdag, september 14, 2005 21:15 |
| missen is leven voor twee, jezelf er telkens weer van vergewissen alles iets van jou mee te geven, alleen dan wordt de wereld vertrouwd. hans |
|
| Artifex: | Woensdag, september 14, 2005 20:26 |
| Prachtig gedicht, heel ontroerend ook. Liefs, Artifex. |
|
| *bloempjeuh*: | Woensdag, september 14, 2005 19:29 |
| met tranen in men ogen gelezen.... ontroerend, verdorie zo mooi... en ken het gevoel goed genoeg.. sterkte en knuffel | |
| keiko: | Woensdag, september 14, 2005 17:52 |
| echt een schitterend gedicht.. zo mooi verwoord en ook boven zeker gehoord liefs van keiko.. |
|
| Jan van Dord: | Woensdag, september 14, 2005 15:29 |
| Wat prachtig mooi, hier word ik echt stil van !! jan |
|
| m@rcel: | Woensdag, september 14, 2005 14:03 |
| prachtig geschreven ben even stilletjes stil.... Knuff/liefs m@rcel |
|
| poky: | Woensdag, september 14, 2005 12:35 |
| wat een mooi gedicht,kippenvel staat op de armen,heel mooi,poky | |
| remie: | Woensdag, september 14, 2005 11:48 |
| wat een kracht straalt er van je uit, ik weet zeker dat ze vanaf boven over je waakt....liefs Remie | |
| L.Bert: | Woensdag, september 14, 2005 11:21 |
| Wil je haar ook mijn kusje opsturen van mijn bewondering voor jou? Zeg haar hoe ik met zachte mond jouw bloemen heb gekust en hoe ik die dus zo versierd van jou naar haar toe zond.. Liefs, L.Bert |
|
| psych: | Woensdag, september 14, 2005 10:52 |
| zo waar een pracht fantastisch laifs.. |
|
| Rani: | Woensdag, september 14, 2005 10:04 |
| oh..heel erg mooi neergezet .. gemis.. liefs |
|
| hiljaa: | Woensdag, september 14, 2005 09:59 |
| droefmooi neergezet! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: switi lobi | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2005 | ||
| Thema's: | ||