geluk
geluk,
Mijn geluk was als de zee
oneindig en machtig
zoals de golven
onfeilbaar en krachtig
maar aan de zee kwam een einde
en dus ook aan mijn geluk
plots was zelfs die onfeilbaarheid stuk
je begreep me niet meer
en de wonde deed zo'n zeer
de laatsts muziek was verdwenen
en ik zat stilletjes
in een hoekje te wenen
je laatste woorden klonken
en plots was mijn geluk verdronken
in mijn tranen van verdriet
Mijn geluk was als de zee
oneindig en machtig
zoals de golven
onfeilbaar en krachtig
maar aan de zee kwam een einde
en dus ook aan mijn geluk
plots was zelfs die onfeilbaarheid stuk
je begreep me niet meer
en de wonde deed zo'n zeer
de laatsts muziek was verdwenen
en ik zat stilletjes
in een hoekje te wenen
je laatste woorden klonken
en plots was mijn geluk verdronken
in mijn tranen van verdriet
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: alca01 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2005 | ||
| Thema's: | ||