Eenzaam , toch niet alleen
Eenzaam waar gaat het heen
Ik kook en doe mijn best
Te leven als de rest
Maar ik ben wel alleen
Geen mensen om mij heen
Ik ken ze in alle soorten en maten
Te druk voor het vullen van mijn gaten
Ik weet haast niet wat te doen
Afleiding van mensen
Maar ik krijg geen zoen
En iedereen is nu weg
Volhouden is wat ik kan
Ik eet en zorg, toch is daar de bodem
van de pan
ik heb geen energie
morgen misschien
de rek is verdwenen,
iets wat ik niet verdien
als de rook is verschenen en
de geur van de brand hangt om mijn hoofd
weet ik dat ik moet vertrouwen
maar er is meer dan de dood
Ik ben die ik ben,
Zeg altijd geen nood
Maar ondertussen ben ik morgen
Morgen misschien wel dood.
Eva Mensch