Rusteloos
Rusteloos,
als een tol die blijft draaien
Water dat blijft stromen,
en altijd wel een weg vindt
Mijn gevoel is warrig als een kluwe wol,
die vele knopen bezit
Ogen draaien in mn kas,
op een onregelmatig ritme
Voeten zo koud,
ijsklompen gevormd
Mijn hart klopt,
zo zacht als pudding
De ziel is vervaagd,
als paars crepe-papier verkleurd door de zon.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, september 16, 2005 19:19 |
| mooi groetjes Dirk |
|
| m@rcel: | Vrijdag, september 16, 2005 13:52 |
| heel mooi fictief geschreven Knuff/liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2005 | ||
| Thema's: | ||