Een trein te laat
Een trein is net voorbij
en heeft haar overreden
zij gooide zich ervoor
en deed dat heel bewust
De machinist is nu ontdaan
en voor het leven gekwetst
hij zag haar echt niet staan
en remde op zijn best
De trein had teveel vaart
en schepte haar pardoes
de rouw staat nu in de kaart
en de machinist?die is nog in een roes...
Reacties op dit gedicht
| Fortune: | Zaterdag, september 17, 2005 12:09 |
| het leven is hard, en we moeten er allemaal mee leren leven.. liefs, Samantha |
|
| Tom de Vries: | Zaterdag, september 17, 2005 10:26 |
| heb het een keer meegemaakt, alleen was die vrouw een hond, brrr... zie het nog voor me... | |
| KillingAngel: | Zaterdag, september 17, 2005 08:41 |
| Heel mooi verwoord.. | |
| sunset: | Zaterdag, september 17, 2005 08:04 |
| Treffend, duidelijk, waar neergezet. Er zijn, in zulke gevallen, altijd meer - en duidelijk meer onschuldige - slachtoffers. En die worden meestal niet echt gezien. Liefs en fijne dag / sunset |
|
| petronella: | Zaterdag, september 17, 2005 02:59 |
| brrrrrrrrrrrrrrrrr wat naar | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2005 | ||
| Thema's: | ||