luisteren en zwijgen
ik kan schrijven
letters op papier
woorden uit het hart
zinnen met een boodschap
praten kan ik ook
over de dood in mijn leven
mijn intens bestaan
en de balletjes in de soep
maar luisteren en zwijgen doe ik het liefst
luisteren als je wenend komt aangestormd
waarom je me nooit hebt kunnen begrijpen
zwijgen als ik doods door je heen staar
en elke verklaring venijnig voor mezelf houd
Reacties op dit gedicht
| ikke ni: | Zaterdag, september 17, 2005 14:38 |
| Het Gejefte leeft met zijn hart en dat merk je.Waarom kunnen er niet altijd balletjes in de tomatensoep zitten?Wederom een geweldig gedicht met een typische Gejefte wending! | |
| kimW: | Zaterdag, september 17, 2005 13:39 |
| Wow | |
| Innerchild: | Zaterdag, september 17, 2005 12:27 |
| Jef De Zwijger ... en hij zegt zoveel ! Knuf / Innerchild |
|
| Fortune: | Zaterdag, september 17, 2005 12:06 |
| schitterend einde van dit sterke gedicht.. liefs, Samantha |
|
| Tika: | Zaterdag, september 17, 2005 11:07 |
| Ontzettend raken mij deze woorde, goed gedicht Kus Tika |
|
| Fri..: | Zaterdag, september 17, 2005 09:14 |
| Inderdaad, geweldig ! met graagte gelezen Liefs, |
|
| sunset: | Zaterdag, september 17, 2005 07:48 |
| Te lang dat ik je niet gelezen heb. Geweldige verwoording weer van jou. Liefs en fijn weekend / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2005 | ||
| Thema's: | ||