mijn wens
in mijn hoofd chaos,
en ik ben weer de klos.
met gans mijn wezen,
probeer ik jullie gedichten te lezen.
maar de woorden vatten mij niet,
ben overspoeld door onmacht,verdriet.
ik probeer mijn deur open te laten,
maar heb geen stem om te praten.
probeer mijn vrienden te bereiken,
maar mijn handen ontwijken.
probeer een liedje te zingen,
om de enge gedachten te bedwingen.
probeer uit mijn schelp te komen,
weg met die nare dromen.
maar de schelp is zo hard,
en ik volkomen verward.
wie wil mijn schelp ontdooien?
zodat ik mezelf kan ontplooien.
tot een levenslustig mens,
dat is mijn wens.
en ik ben weer de klos.
met gans mijn wezen,
probeer ik jullie gedichten te lezen.
maar de woorden vatten mij niet,
ben overspoeld door onmacht,verdriet.
ik probeer mijn deur open te laten,
maar heb geen stem om te praten.
probeer mijn vrienden te bereiken,
maar mijn handen ontwijken.
probeer een liedje te zingen,
om de enge gedachten te bedwingen.
probeer uit mijn schelp te komen,
weg met die nare dromen.
maar de schelp is zo hard,
en ik volkomen verward.
wie wil mijn schelp ontdooien?
zodat ik mezelf kan ontplooien.
tot een levenslustig mens,
dat is mijn wens.
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Dinsdag, augustus 20, 2002 15:53 |
| Daar ben je ondertussen toch ook al uitgekropen uit die schelp denk ik, je klinkt op het ogenblik toch al veel helderder, liefs jenne |
|
| Zeeroosje: | Vrijdag, september 28, 2001 05:36 |
| ik wil je helpen Linda, dat weet je! Veel lieve groetjes en een dikke knuffel Roosje | |
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2001 | ||
| Thema's: | ||