Het Moment

Er gebeurde niet iets spannends
Eigenlijk was het heel normaal
maar toch niet echt
Je ogen keken naar me
Maar ze waren zo kaal
Als de eindeloze ruimte
maar dan zonder iets erin
Je lachte niet en deed zo anders
Eigenlijk was het heel normaal
Maar toch niet echt
Tegen mijn zin
Besloot ik naar je toe te stappen
Vragen of er iets is
Dat ik dan ook enigszins kan bevatten
Of snappen
Tegen mijn zin
Ik naderde jou
Met je stille lege ogen
Hopend dat ze niet zouden liegen
Zoals ze nooit hebben gelogen

En toen was je verdwenen
In de eindeloze ruimte
Maar dan zonder iets erin