te hoog
er was eens een knaapje genaamd piet
die had ontzettend veel verdriet
het klonk wel erg dom
toen men vroeg waarom
mijn vader kan er wel bij ik niet
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Zondag, september 18, 2005 12:50 |
| hele goeie, word dan toch effe trapje pakken...hihihi Liefs m@rcel |
|
| Will Hanssen: | Zondag, september 18, 2005 10:02 |
| Hier moet ik even over nadenken...hahahaha weer erg leuk Jan. Will |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, september 18, 2005 08:57 |
| hihi... X Annemieke |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, september 18, 2005 08:53 |
| een heel leuk gedicht groetjes Dirk |
|
| Sterrebos: | Zondag, september 18, 2005 08:37 |
| Ha, Jan dit is wel heel erg grappig !! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jan van Dord | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2005 | ||
| Thema's: | ||