Verwacht Verdriet
Daar zie ik je lopen,
Je haren glanzend in het licht.
Een verblindende glimlach,
Die ik nog kon zien,
Met mijn ogen dicht.
Welke kant ren ik op?
Gelukkig, je blijft even staan.
De foto is niet compleet,
Want de bloemen missen,
Ze zijn vergaan.
Waarom keert het tij?
Waar kwam ik vandaan?
De aarde blijft wel draaien,
Wachtend op de zon,
Als jij het licht hebt uitgedaan.
Zal ik ooit nog dromen,
Over samen zijn met jou.
Ik blijf wel hopen,
Maar verwacht verdriet.
Je haren glanzend in het licht.
Een verblindende glimlach,
Die ik nog kon zien,
Met mijn ogen dicht.
Welke kant ren ik op?
Gelukkig, je blijft even staan.
De foto is niet compleet,
Want de bloemen missen,
Ze zijn vergaan.
Waarom keert het tij?
Waar kwam ik vandaan?
De aarde blijft wel draaien,
Wachtend op de zon,
Als jij het licht hebt uitgedaan.
Zal ik ooit nog dromen,
Over samen zijn met jou.
Ik blijf wel hopen,
Maar verwacht verdriet.
Reacties op dit gedicht
| I, Lucifer: | Woensdag, oktober 05, 2005 12:57 |
| Wauw! Wat een schitterend gedicht! Hulde aan hem die hulde toekomt. liefs, Luc. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xel | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2005 | ||
| Thema's: | ||