Sprookjeskasteel
mijn dromen
weven al te samen
een sprookjeskasteel
zij beheersen
mijn harde realiteit
ik vlucht steeds opnieuw
mijn dromen in
want alleen zij
hebben de macht
mij omhoog te stuwen
regelrecht de wolken in
daar zweef ik
met vleugels zo licht
genietend van wat de wind
met zich meebrengt
mijn dromen
ze toveren mij
van de wereld weg
en brengen me
naar mijn eigen
sprookjeskasteel
al te samen
creeëren zij
mijn sprookjes liefde
galloperend op een witte vlinder
mijn dromen
laten mij niet meer los
ik zit gevangen
achter de tralies
van mijn eigen
sprookjeskasteel
~18 septemeber 2005 ~
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2005 | ||
| Thema's: | ||