Duizend jaren...
Ik voel mij duizend jaren oud
jong, alsof ik net begin
kijk verbaasd naar nieuwe dag;
blik levenswijs de wereld in
Alles is mij zo bekend
maar toch, bij ’t ochtendgloren,
is, of alles dat ik hier al ken
vandaag juist werd geboren
Het is een wonderlijk gevoel
en komt uit diep van binnen
mijn leven, toch al jaren oud,
gaat steeds opnieuw beginnen
Levenslessen maakten wijs
en meer dan oud in jaren
ik voel me jong, aan het begin
toch lijkt het duizend jaren…
Jan van Dord: | Maandag, september 19, 2005 21:27 |
Mooi gedicht!! jan |
|
Lia : | Maandag, september 19, 2005 17:12 |
elke dag een nieuw begin...mooi dicht.. | |
Sifra.K: | Maandag, september 19, 2005 15:15 |
Een doordenker, Maar begrepen .. Mooi, Graag gelezen. Liefs, Sifra |
|
m@rcel: | Maandag, september 19, 2005 13:04 |
heel,heel mooi een prachtige levensles Knuff/liefs m@rcel |
|
L.Bert: | Maandag, september 19, 2005 12:32 |
Prachtig gedicht van een wijze dichter met vrede in haar ziel na vele levenslessen. Wat een dichter!!! Wat een mens!!! | |
De Voddenfilosoof: | Maandag, september 19, 2005 11:28 |
Mooi gedicht dat aanzet tot denken! | |
psych: | Maandag, september 19, 2005 11:04 |
zo mooi....liefs,elze | |
juffie: | Maandag, september 19, 2005 10:39 |
Ervaringswijsheid is niet in leeftijd uit te drukken. Goed getroffen! |
|
sunset: | Maandag, september 19, 2005 10:02 |
Zo is het inderdaad. Elk leven begint. Dagelijks weer opnieuw. En dat in eeuwigheid. Het is enkel het omhulsel dat verandert. Mooi treffend verwoord. Liefs en warme knuf / sunset |
|
Auteur: switi lobi | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 19 september 2005 | ||
Thema's: |