Ik kan
ik kan het lachen erenverbannen naar een staatwaar strijd speelt in zielen en het verdriet verraad ik kan mijn horen liefhebbenmaar meer nog naar pijnin ieders ziel luisterenin dat stil verdriet gevoelig zijn O, wat ik kan ik mijn zien omarmenen een mooi innerlijk mij verkwiktdan het kijken naar een ‘mooie verpakking’en uiteindelijk mijn binnenste verstikt willem
| Jan van Dord: | Dinsdag, september 20, 2005 21:28 |
| Ik vindal je gedichten super !! jan |
|
| chocaatje: | Dinsdag, september 20, 2005 11:21 |
| Heel mooi en waar. liefs mieke | |
| sunset: | Dinsdag, september 20, 2005 09:43 |
| Zo is het maar net. Mooi tonend, delend verwoord weer. Liefs, sunset |
|
| Cora (zij): | Dinsdag, september 20, 2005 09:04 |
| Yep, een mooie verpakking zegt niets, als het rot is van binnen heb je er niets aan en gaat het alleen maar stinken. | |
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2005 | ||
| Thema's: | ||