ineens was ze weg.
Ineens was ze weg.
1,5 jaar lang deelden we liefde passie en verdriet
1,5 jaar lang voelden we elkaar aan als geen ander dat deed
1,5 jaar lang zonder leegte en met nut van dit bestaan
wat ging er fout waar is het misgegaan?
nog nooit een gedicht geschreven nu vol van emotie's
emotie's die ik niet kan controleren en mee omgaan
wat is er gebeurt dat wij zo bij elkaar weg zijn gegaan.
eerlijk is het niet, als je zegt dat je van me houd!
dan zeg ik vechten voor de relatie maar dat zag ik fout.
een relatie moet 50/50 zijn het was 80/20
een weekend samen weg had ons goed kunnen doen,
daar zag iemand het nut niet van in.
eerlijkheid duurt het langst, mischien was het daarom van korte duur.
ik hou nog steeds heel veel van jou maar nou ben je dr niet meer.
mijn hart gevult en gebroken, gevult met pijn gebroken van onduidelijkheid.
een avond vol liefde een volgende nacht intens verdriet.
ik mis je nu al, je was plots weg.
weg uit mijn leven maar niet weg uit mijn hart.
ik zal blijven knokken door dik en door dun,
want de relatie die ik met jou had was niet voor de fun!
open je ogen en kijk nog eens terug, de beslissing die je maakte was veel te vlug.
ik heb zo veel vragen die ik niet kwijt kan, zoveel emoties die ik wil delen.
ik eindig dit gedicht met een snik.
jij bent weg en hier zit ik.
1,5 jaar lang deelden we liefde passie en verdriet
1,5 jaar lang voelden we elkaar aan als geen ander dat deed
1,5 jaar lang zonder leegte en met nut van dit bestaan
wat ging er fout waar is het misgegaan?
nog nooit een gedicht geschreven nu vol van emotie's
emotie's die ik niet kan controleren en mee omgaan
wat is er gebeurt dat wij zo bij elkaar weg zijn gegaan.
eerlijk is het niet, als je zegt dat je van me houd!
dan zeg ik vechten voor de relatie maar dat zag ik fout.
een relatie moet 50/50 zijn het was 80/20
een weekend samen weg had ons goed kunnen doen,
daar zag iemand het nut niet van in.
eerlijkheid duurt het langst, mischien was het daarom van korte duur.
ik hou nog steeds heel veel van jou maar nou ben je dr niet meer.
mijn hart gevult en gebroken, gevult met pijn gebroken van onduidelijkheid.
een avond vol liefde een volgende nacht intens verdriet.
ik mis je nu al, je was plots weg.
weg uit mijn leven maar niet weg uit mijn hart.
ik zal blijven knokken door dik en door dun,
want de relatie die ik met jou had was niet voor de fun!
open je ogen en kijk nog eens terug, de beslissing die je maakte was veel te vlug.
ik heb zo veel vragen die ik niet kwijt kan, zoveel emoties die ik wil delen.
ik eindig dit gedicht met een snik.
jij bent weg en hier zit ik.
Reacties op dit gedicht
| petronella: | Donderdag, september 22, 2005 00:51 |
| ik wens je sterkte maar blijkbaar is zij het niet waard om met jouw door het leven te gaan zo zie ik het ze weet waarschijnlijk niet wat ze mist houd moed he | |
| (Sofie Lievens..): | Woensdag, september 21, 2005 15:19 |
| egt verschrikkelijk en tog zo herkenbaar! Ga meisjes nou ni haten want ze zijn niet allemaal zo! ;) ik wens je veel succes met dit gebeuren maar bekijk het positief: je word er sterker van! kusje |
|
| remie: | Dinsdag, september 20, 2005 19:01 |
| een goed gesprek lijkt me beter dan een weekend weg, dat lost niets op...delen, nemen en geven hoort bij een relatie, wanner de verhouding niet goed is kun je beter stoppen...blijf schrijven en uit je verdriet...liefs Remie | |
| darkchild: | Dinsdag, september 20, 2005 18:46 |
| know how you feel.. mijn lieverd heeft me afgelopen weekend gedumpt, na 2,5 jaar.. ech tklote ja.. heel veel sterkte!! | |
| MayadeBij*: | Dinsdag, september 20, 2005 17:00 |
| Klote.. maar delen kan wel, inderdaad. Persoonlijk kan ik niet tegen mensen die geen weekendjes weg willen (ben jij belatafeld ;) Kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Remondo | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2005 | ||
| Thema's: | ||