Je lippen op mijn huid
Je aanraking teder en zacht
Je kusjes zonder geluid
Wie had dit ooit gedacht?
Je donkere ogen blijken blij
Je lacht zo lief
Je gedachtens altijd zo vrij
Mijn eigen hartendief
Je romantiek zit in je bloed
Ik kan het voelen stromen
Je weet hoe je het goed doet
En hoe je mij kan laten dromen
~eigelijk wou ik er nog een deel bij hebben, maar dat vond ik minder bij mijn gedicht passen. het ging ongeveer zo:
Je hart staat vol verdriet
Je huis laat dat niet merken
Want huilen kan je niet
Je komt alleen om aan te sterken
~