het geluid verzwaard
de ademtrillingen voel ik over mijn huid
het is avond
de straatlampen branden maar er is geen ziel te bespeuren
en weer klinkt het geluid harder, het weergalmt door hele de kamer
de vier muren laten het weerklinken op elkaar zoals een bel een echo weergeeft na het eenmalig slaan van de avond
de trillingen, de wind, het komt dichter, het word kouder
het is nacht
een pijnlijke steek in mijn lichaam alsof er honderden priemen mijn hart doorboren terwijl één mes voor mezelf genoeg zou zijn
en weer een pijnlijke steek
dit is de nacht
die over me "waakt"
dit is hij
op zolder in het bed volgekladderd en naakt
de trillingen en weerklanken van echo die het geluid veroorzaakte, dempen.
en weer was dit een onrustige nacht in de "la vie" straat, de straat waar s'avonds de mensen buiten komen omdat binnen de echo weergalmt tot het verleden en de toekomst
de straat van "les mademoiselles"