Donkere golven
Donkere golven
Draaien om mij heen
Rode vlakken
Van eenzaamheid, alleen
Verlaten in dit leven
Tot iemand mij vind
Opgesloten in een hart
Totdat er een nieuwe begint
De sleutel is gebroken
Voor eeuwig in dit leven
Bij het vinden ervan
Kan je enkel je liefde geven
Een donker golf
Valt mijn hartje aan
Een rode vlak
Ziet mijn hart niet meer staan
Zo rood als het was
Zo mooi en onbedorven
Zo zwart is hij nu
Alsof hij is gestorven
Een donkere golf
Vol met haat
Staat nu achter
Een rode vlak paraat
Draaien om mij heen
Rode vlakken
Van eenzaamheid, alleen
Verlaten in dit leven
Tot iemand mij vind
Opgesloten in een hart
Totdat er een nieuwe begint
De sleutel is gebroken
Voor eeuwig in dit leven
Bij het vinden ervan
Kan je enkel je liefde geven
Een donker golf
Valt mijn hartje aan
Een rode vlak
Ziet mijn hart niet meer staan
Zo rood als het was
Zo mooi en onbedorven
Zo zwart is hij nu
Alsof hij is gestorven
Een donkere golf
Vol met haat
Staat nu achter
Een rode vlak paraat
Reacties op dit gedicht
| -Black-Tears-: | Zondag, september 25, 2005 18:08 |
| Heel mooi gedicht, wel erg verdrietig, maar ik ken het gevoel. Knap geschreven! xxx |
|
| lovegirl: | Woensdag, september 21, 2005 20:43 |
| dat is erg mooi en lief neergezet door Marcel en lieverd ik hoop ook dat het weer goed gaat komen met je want dat verdien je zeker knuffels veel liefs lovegirl |
|
| m@rcel: | Woensdag, september 21, 2005 20:08 |
| Ik heb een klein sleuteltje niet groot, maar piep klein ik wil het jou graag schenken want het tovert zonneschijn het geeft je ook warmte en heel veel frisse moed je hart dat zal weer kleuren en dan komt het zeker weer goed. Knuff/liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: herfstblad | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2005 | ||
| Thema's: | ||