(AT) Onthoud
Onthoud
In de laatste momenten van leven
waarin ik wanhopig schreeuwde
kon ik jouw stem niet meer horen
en verloor ik zicht van jouw gelaat
door de rook die mij verblindde
Ik probeerde je te bereiken
maar je was steeds verder weg
juist toen ik het meest nodig had
om jou te zeggen dat ik van je hield
en dat ik niet meer thuis zou komen
Onthoud dat ik bij je zal zijn
in de trappengat van jouw tranen
waar zij eeuwig de mijne zullen zijn
tot waar wij gebonden zijn en blijven
onthoud dat ik altijd van je zal houden
…
Rachel
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2005 | ||
| Thema's: | ||