ooit zag ik het licht
Ooit zag ik het licht.
Het einde was nabij.
Omdat ik de dood zelf had verricht.
Het was genoeg voor mij.
Maar heb een tweede kans gekregen.
Begon een nieuwe start.
Het was fout toen ik dacht niet meer te willen leven.
Door het verdriet in heel mijn hart
Er over praten deed ik niet.
Altijd trots en een lach.
Maar leerde veel uit mijn verdriet.
En weet nu dat ook een man eens wenen mag.
Soms is praten beter dan zwijgen.
Want er is altijd iemand waarvan je steun kan krijgen.
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Zondag, oktober 02, 2005 19:20 |
| mooi gedicht! tuurlijk mag een man wenen waarom zou hij het niet mogen doen? ze hebben evenveel recht! alleen jammer dat er niet zoveel mannen zijn die dit doen! Prachtig neergezet! Liefs, |
|
| Dylirium: | Zaterdag, september 24, 2005 14:04 |
| Blij dat je dit onder ogen hebt gezien, weet wat het is om iemand te verliezen......... | |
Over dit gedicht
| Auteur: jurgen a | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2005 | ||
| Thema's: | ||