gisteren was het een donkere dag,mijn vriendinnetje die ik heel graag mag,belde me op,ik moest meteen komen zonder stop.
ambulance helicopter en de politie stonden voor de deur,mijn huidje kreeg een kleur.ik moest je steunen,je wilde mij om tegen aan te leunen..
daar lag hij dan je papa,die lieve man,ik snap nog steeds niet hoe het kan.ik voelde je pijn,en wilde graag bij je zijn.het was heel emotioneel,maar ik bleef heel stil
ik was overdonderd,heel me leven kom ik bij hem over de vloer,en nu lag tie daar alsof ie lag te slapen,in een ruk uit het leven getrokken,maaar ik weet dat je over je kinderen zal waken..hij zal hun nooit zien trouwen en kinderen zien krijgen,maar wijffie hij ziet het wel van boven af,omdat hij zijn dochters zo graag zag
julie waren zijn trots zijn leven..en zijn lieve karakter en gezicht zal voor eeuwig in ons hart blijven kleven..
ik ben er voor je dag en nacht,ik wacht tot je weer lacht
(sterkte lieve vriendin ik hou van je en help je door deze tijd,lieve meid)
| Lifeless: | Vrijdag, september 30, 2005 09:10 |
| jeetje! wat erg! sterkte hey! |
|
| L.Bert: | Donderdag, september 22, 2005 10:11 |
| Heel mooi droef gedicht. | |
| Innerchild: | Donderdag, september 22, 2005 09:10 |
| Wat een schokkend gebeuren, zeg ! Steun je vriendin ... dat doe soms in heel simpele dingen ... en ook al door dit gedicht. Sterkte voor jullie allemaal. Liefs / Innerchild |
|
| Auteur: faith&hope | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2005 | ||
| Thema's: | ||