Voor Lex Glazig en Wazig
Draakje Glazig en draakje wazig
Draakje Glazig en draakje Wazig
liepen over een brug
ze waren allebei heel hard op zoek,
want ze wilden hun bril terug
Ze zochten hier, ze zochten daar,
maar konden echt niets vinden
daarom ging draakje Wazig maar
een vergrootglas voor zijn ogen binden
Zo ging hij dus vol goede moed
weer door met brillen zoeken
speuren kon hij, scherp en goed
tot in de diepste, verste hoeken
Hij zocht en zocht en vond al snel
een heleboel mooie schatten;
kon knikkers en een fiets met bel
zo in zijn klauwtjes vatten
Waar hij ook keek, er lag géén bril,
hij heeft ze nooit gevonden
nu lopen de draakjes, tegen hun wil
met een vergrootglas voorgebonden
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Donderdag, september 22, 2005 21:27 |
| hahaha... leuk! ik voel me meestal draakje wazig zonder bril; bovenop je hoofd is echt de eerste plek om te zoeken! ;-) kus, mathilde |
|
| Sifra.K: | Donderdag, september 22, 2005 15:09 |
| Leuk om te lezen .. Liefs, Sifra |
|
| Artifex: | Donderdag, september 22, 2005 13:10 |
| :) Zoiets zou je in een leuk boek verwachten! Liefs, Artifex. |
|
| remie: | Donderdag, september 22, 2005 11:53 |
| hahhahah die is goed, knap lastig als je je bril kwijt bent...liefs Remie | |
| psych: | Donderdag, september 22, 2005 11:50 |
| ha..leuk laifs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: switi lobi | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2005 | ||
| Thema's: | ||