Ik had gisteravond al het akelige gevoel.
De zwarte sluier sloop langzaam binnen.
Het was er opeens, sommigen weten wat ik bedoel.
De akelige zwarte kilte.
Het kostte me moeite om de angst te stillen.
En de drang ernaar was groot.
Ik nam ze weer iets te veel pillen.
Het enige wat uitweg bood.
Ik heb wel spijt dat ik het weer heb gedaan
Net genoeg om de hevige pijn te verzachten
Te weinig om er dood aan te gaan.
maar alles weg uit mijn gedachten.
Ik durf niet in het donker te blijven.
Ben zo bang voel me zo klein.
Angst doet mijn hele lichaam verstijven.
Waarom moet het weer zo zijn.
Dit alles heeft natuurlijk een reden.
Er over praten kan ik even niet.
Niet het verleden maar het heden.
Doet me op dit moment zo'n verdriet.
Rian
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2005 | ||
| Thema's: | ||