Rivier van de liefde
Rivier van de liefde
De rivier van de liefde is een rivier vol verschillen,
Hij is rustig maar heeft ook zijn grillen.
Er zijn woeste stroomversnellingen,
Vanaf bergen en hellingen.
Je wordt er in meegesleept,
En er is de snelheid waarvoor je vreest.
Ook zullen er kalme wateren zijn.
Maar ook hier is niet alles fijn.
Want er zijn dingen rond het oppervlak verschuilen
Klein maar irritant en ze brengen je aan het huilen.
Maar de reis van het water gaat voort.
En komt lang het ene en het andere oord.
Er zijn momenten zijn dat het water naar beneden stort.
Maar deze duren vaak maar kort.
Het water beland dan weer de grond.
En slijt diepe gaten, en kolkt woest rond.
De reis gaat verder en het komt door dalen.
En het water blijft dralen.
Het vult een grote leegte op.
Maar ook hieraan zit een stop.
Het water moet door naar zijn eindbestemming,
Waar het vrij kan zijn zonder remming.
Het moet naar de oceaan.
De plek waaruit de rivier is ontstaan.
Het vormt daar een eenheid .
Alles is daar vervuld met liefde.
En er is vaar al het water genoeg vrijheid
Het bevat nog steeds gruis van waar het water doorheen kliefde.
Maar dat zal naar de bodem zakken.
Om de basis te vormen voor een leven vol gemakken.
Na enige tijd zal eruit het water in de oceaan.
Een nieuwe rivier onstaan.
Deze begint weer van vooraf aan,
Maar zal uiteindelijk ook naar de oceaan gaan
De rivier van de liefde is een rivier vol verschillen,
Hij is rustig maar heeft ook zijn grillen.
Er zijn woeste stroomversnellingen,
Vanaf bergen en hellingen.
Je wordt er in meegesleept,
En er is de snelheid waarvoor je vreest.
Ook zullen er kalme wateren zijn.
Maar ook hier is niet alles fijn.
Want er zijn dingen rond het oppervlak verschuilen
Klein maar irritant en ze brengen je aan het huilen.
Maar de reis van het water gaat voort.
En komt lang het ene en het andere oord.
Er zijn momenten zijn dat het water naar beneden stort.
Maar deze duren vaak maar kort.
Het water beland dan weer de grond.
En slijt diepe gaten, en kolkt woest rond.
De reis gaat verder en het komt door dalen.
En het water blijft dralen.
Het vult een grote leegte op.
Maar ook hieraan zit een stop.
Het water moet door naar zijn eindbestemming,
Waar het vrij kan zijn zonder remming.
Het moet naar de oceaan.
De plek waaruit de rivier is ontstaan.
Het vormt daar een eenheid .
Alles is daar vervuld met liefde.
En er is vaar al het water genoeg vrijheid
Het bevat nog steeds gruis van waar het water doorheen kliefde.
Maar dat zal naar de bodem zakken.
Om de basis te vormen voor een leven vol gemakken.
Na enige tijd zal eruit het water in de oceaan.
Een nieuwe rivier onstaan.
Deze begint weer van vooraf aan,
Maar zal uiteindelijk ook naar de oceaan gaan
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, september 24, 2005 14:33 |
| heel mooi groetjes Dirk |
|
| Jasper Bloo: | Zaterdag, september 24, 2005 12:20 |
| Yowsz gast egt VET Hoop dat je er meer van deze schrijft. greetz J. |
|
| Nemesis: | Zaterdag, september 24, 2005 09:52 |
Mooi geschreven inderdaad. Alleen wat jammer dat je aan het einde der eerste strofe de rijm mist. Probeer ook eens een ander rijmschema, dan komt je woordkeus nog (!) beter tot haar recht, |
|
| *Emms*: | Zaterdag, september 24, 2005 09:50 |
| geweldig geschreven.! Liefde kan supermooi zijn.! Dikke knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: GG RiddleGuy | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2005 | ||
| Thema's: | ||