Angst zonder hoofd
Soms overvalt het haar nog
terwijl ze naar de sterren kijkt
wegdrijft naar waar het licht ontsprong
Bevend kruipt zij in haar bed
veilig onder haar dekens met ademgat
aan de zijkant, want het onzichtbaar
wezen vreet altijd eerst het hoofd
Tijd nu voor een goed gesprek
maar hoe gaat dat zonder kop
terwijl ze naar de sterren kijkt
wegdrijft naar waar het licht ontsprong
Bevend kruipt zij in haar bed
veilig onder haar dekens met ademgat
aan de zijkant, want het onzichtbaar
wezen vreet altijd eerst het hoofd
Tijd nu voor een goed gesprek
maar hoe gaat dat zonder kop
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2005 | ||
| Thema's: | ||