Icoon
Icoon.
Mijn icoon staat als een ster,
Grote bekendheid, wereldwijd
Zijn nageslacht bracht het heel ver
Zijn roem meer dan wijdverbreid.
Het was bij hem altijd triomferen
Menig lauwerkrans viel hem ten deel.
Ook de ruiter liet zich conformeren
Aan mijn icoon, 'k zeg niet te veel.
Ook werd gegokt op mijn nazaten,
Mijn icoon sloeg dan een brug
Naar hun zeges, maar zij vergaten;
Dit kon slechts op hun stoere rug.
Er werd gelachen en veel geproost
Voor de ruiter was dit de mooiste tijd
Na een monsterrace van mijn kroost,
Want ook deze keer won hij de strijd.
Merries' sappen heb ik nooit gevoeld,
Je denkt de wereld in, misschien,
Ik was als zaadhengst slechts bedoeld,
Heb nooit meer dan mijn stal gezien.
24-9-2005
Over dit gedicht
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2005 | ||
| Thema's: | ||