Help
Ik zou zo graag met je willen praten,
al is het maar een dag.
Ver weg van iedereen, ongestoord als dat mag.
Hoelang zou dit op zich laten wachten,
de behoefte is erg groot.
Dit is een kreet om hulp,
want ik ben ontzettend bang voor de dood.
Ik weet zo niet een plek om dit uit te laten komen,
daarom blijft het voor als nog bij dagdromen.
Sterrebos
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Zondag, september 25, 2005 11:23 |
| De dood is altijd nabij, we weten nooit wanneer hij komt of hoelang hij wegblijft, dus laten we geen dingen uit stellen tot "later"of "eens"....dus blijf liever niet dagdromen, maar ga praten als het kan. Sterkte en heel veel liefs, Will |
|
| psych: | Zondag, september 25, 2005 10:23 |
| ja..eens... | |
| Niniki: | Zondag, september 25, 2005 10:00 |
| Ach meisje toch, vraag het gewoon aan diegene met wie je wilt praten. Daar zegt toch niemand nee tegen. Als jij het gevoel hebt dat je dát kan helpen, dan moet je dat zeker doen! knuffie Nini |
|
| Klaes: | Zondag, september 25, 2005 09:50 |
| voor de dood hoef je niet bang te zijn Groet/Klaes |
|
| Lia : | Zondag, september 25, 2005 08:16 |
| sterkte.... knuffie, Lia |
|
| hiljaa: | Zondag, september 25, 2005 06:11 |
| sterkte.....! knufliefs--hiljaa-- |
|
| moonwoman: | Zondag, september 25, 2005 01:05 |
| email me eens,goed gedicht. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sterrebos | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2005 | ||
| Thema's: | ||