Het verdriet dat men hier aan land
Het verdriet dat men hier aan land niet eens ziet
Is die pijnlijke keus tussen vrouw en zee
Alsof ik het één voor het ander verstiet
Terwijl ik zo hou van jullie alle twee
Boos omdat ik jullie om beurten verliet
Spelen jullie het soms vals, dan weer gedwee
Wijl ik geen één van jullie beiden verried
Ga ik er onstuimig zwalpen aan te niet
Aan land kroeg in kroeg uit al met een zak friet
Op zee al met de rollende golven mee
Zwabberend niet goed wetend naar welk gebied
Al maar op zoek naar die ene ware fee
Zal ik ooit rusten onder een stuk graniet
Of wordt die wrede zee mijner laatste stee
Die mij jou kus, jou laatste afscheid verbiedt
Omdat ik jou, niet al mijn liefde naliet
Is die pijnlijke keus tussen vrouw en zee
Alsof ik het één voor het ander verstiet
Terwijl ik zo hou van jullie alle twee
Boos omdat ik jullie om beurten verliet
Spelen jullie het soms vals, dan weer gedwee
Wijl ik geen één van jullie beiden verried
Ga ik er onstuimig zwalpen aan te niet
Aan land kroeg in kroeg uit al met een zak friet
Op zee al met de rollende golven mee
Zwabberend niet goed wetend naar welk gebied
Al maar op zoek naar die ene ware fee
Zal ik ooit rusten onder een stuk graniet
Of wordt die wrede zee mijner laatste stee
Die mij jou kus, jou laatste afscheid verbiedt
Omdat ik jou, niet al mijn liefde naliet
Reacties op dit gedicht
| chocaatje: | Zondag, september 25, 2005 10:22 |
| Heel mooi verwoordt. Keuzes maken is niet altijd makkelijk. liefs mieke |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, september 25, 2005 08:06 |
| heel goed in vorm gebracht sterke inhoudt groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2005 | ||
| Thema's: | ||