Zomaar
Zou ik ook zo kunnen zijn,
vraagt het in mijn hoofd -
met schokken en bonken
valt het naar beneden
tuimelt diep en dieper.
Ze draagt haar rok
in wervels - van winden
zweeft daar ergens tussen
terwijl ze lacht en huppelt
en straalt - zomaar.
Zonder pijn buigt haar leven
in alle vormen langs haar lijf
wringt zich in kronkels
als een marionet
- geen ruggengraat? -
Reacties op dit gedicht
| unicornkim: | Vrijdag, oktober 07, 2005 19:04 |
| Zoals vivika zegt, dingen lijken vaak mooier als ze zijn en gelukkig zijn er ook mensen die daar bewust van zijn. Liefs Kimberley |
|
| sisi: | Maandag, september 26, 2005 09:34 |
| mooi |
|
| vivika: | Zondag, september 25, 2005 19:35 |
| bij sommigen lijkt alles vanzelf te gaan maar misschien is dat maar schijn. mooi gedichtje liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hannepon | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2005 | ||
| Thema's: | ||