Na de gruwelijke daden...
Kijk mij, zie mij nergens heen gaan
zie mij hier alleen maar staan
In het middelpunt van een woeste aarde
In de armen van de natuur
Zie mij lijden in het eeuwige vagevuur
Laat mij huilen, maar vang mij tranen
Voor mijn geest die nog lang zal wanen
in het leed van mijn leven
Geef mijn verdriet, dit is hoe ik lijd
om later te kunnen zeggen; ja, ze had spijt..
Reacties op dit gedicht
| psych: | Zondag, september 25, 2005 19:27 |
| vorige reactie was van mij,,kus | |
| Lia : | Zondag, september 25, 2005 19:23 |
| een pracht gedicht// liefs,,elze |
|
| druppeltje: | Zondag, september 25, 2005 17:28 |
| mooi gedichtje en goed neergezet liefs druppel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fortune | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2005 | ||
| Thema's: | ||