gevecht
M’n verstand schreeuwt
wat ben je aan het doen
m’n hart schreeuwt
hou vol, het word weer zoals toen
Je moet eten
anders ga je dood
nee dat hoef je niet
het is wat ik je verbood
Je hebt voedsel nodig
eten is goed
van voedsel word je dik
je weet wat het met je doet
Laat je niet leiden
door dat verwarde hart
laat dat verstand toch lullen
het is zelf verward
Ik weet niet naar wie ik moet luisteren
wat is goed en wat is slecht
ik word er alleen zo moe van
van dat eindeloze gevecht
25-09-2005
Reacties op dit gedicht
| Babette Jeanne: | Maandag, september 26, 2005 09:03 |
| Mooi voorbeeld van hoe verstand en gevoel vreemde spelletjes kunnen spelen..ook een van de weinige keren dat ik zou adviseren gevoel links te laten liggen omdat in dit geval je verstand volgen je meer gaat opleveren..uiteindelijk. | |
| m@rcel: | Maandag, september 26, 2005 00:50 |
| moedig geschreven heel mooi Slaap lekker m@rcel |
|
| Niniki: | Maandag, september 26, 2005 00:34 |
| Oh wat een dilemma, zo'n tweede stem, wat je hoort. Zoek een middenweg, lekker gezond eten, maar met mate. Knuffie Nini |
|
| L.Bert: | Maandag, september 26, 2005 00:22 |
| Moedig gedicht van een engel! | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~black angel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2005 | ||
| Thema's: | ||