En natuurlijk zag ik je lopen
alsof we nooit hadden gedeeld
onze tijd met al zijn grillen
en zo natuurlijk liet ik je ook lopen
immers, dat is wat ik ken
het raakt me, ik voel me rusteloos
de vraag, voor wie ik ben?
Soms besta ik slechts in delen
fragmenten, samen vormen zij mijn geest
het heden kleurt de toekomst
was getekend: het verleden
maar ik wil soms niet denken
machteloos, als die schoenmaker zonder leest
ik vraag me af nu, zullen we ooit nog samen lopen
onze passen resulterend in een samend zijn
hoe dan ook, ik glimlach diep vanbinnen
als ik denk aan ons gedroomd refrein
“antwoorden liggen diep daarbinnen”
waar ik soms graag ben maar ook soms niet
en verlangend naar de orde en de rust
in mijn chaotisch hoofd
ben ik het, die je van een afstand kust
| busy bee: | Maandag, oktober 31, 2005 20:37 |
| Lees nu pas je gedicht. Ik hoop dat je die rust ooit vind. Groetjes van je verloren maatje. | |
| Lia : | Maandag, september 26, 2005 16:34 |
| ja natuurlijk.... | |
| Klaes: | Maandag, september 26, 2005 15:07 |
| de (tijdelijke) afstand (hoop ik maar)op mooie manier verwoord Groet/Klaes |
|
| m@rcel: | Maandag, september 26, 2005 13:22 |
| heel mooi Knuff/liefs m@rcel |
|
| semara: | Maandag, september 26, 2005 13:21 |
| Liefde is een puzzel vraag me af of ik em ooit af krijg?? knuf semara |
|
| Artifex: | Maandag, september 26, 2005 13:16 |
| Prachtig gedicht, mooi omschreven gevoel. Liefs, Artifex. |
|
| switi lobi: | Maandag, september 26, 2005 13:02 |
| ...........:) Liefsliefs switi lobi | |
| Jan Schaap: | Maandag, september 26, 2005 12:16 |
| lachen zeg, die reactie's. nee, het gaat over mijn vriendin waarmee ik in een lastige fase zit. maar goed, losse flodders van een voddenfilosoof kunnen soms best leuk zijn | |
| De Voddenfilosoof: | Maandag, september 26, 2005 12:11 |
| Stiekem met d'r gedanst? | |
| Auteur: Jan Schaap | ||
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2005 | ||
| Thema's: | ||