boeken verscheurt
Boeken verscheurt
Alle kennis verloren
Reagerend als een onwetend mens
Dommer als als het zwartgeblakerde hout
Van het vuur dat gisteren brandde in mijn gevoel
Brandend van verlangen
Hopend geblust te worden
Door het koele stromende water
Uit de rivier van geluk en voorspoed
De zon die met straaltjes schijnt
Verlicht hoe groot de verwoesting is
Wolken vol regen
Het water valt in grote druppels neer
De geur na de bui
Geeft opnieuw hoop
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, september 26, 2005 19:47 |
| mooi liefs Dirk |
|
| psych: | Maandag, september 26, 2005 16:50 |
| heerlijk gedicht,,,,welke boeken heb je verscheurt? Laifs...elze |
|
| Lia : | Maandag, september 26, 2005 16:40 |
| zonde.. ik zou nooit boeken verscheuren... oh nee... ben er te gek op... | |
| m@rcel: | Maandag, september 26, 2005 13:16 |
| heel mooi gedicht met een mooi hoopvol einde prachtig Knuff/liefs m@rcel |
|
| lommert: | Maandag, september 26, 2005 12:33 |
| het hopen op blijft bij de mens;) liefs willem |
|
| hiljaa: | Maandag, september 26, 2005 10:21 |
| intens geschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
| L.Bert: | Maandag, september 26, 2005 10:21 |
| Prachtig gedicht met een heerlijk einde: De geur na de bui geeft opnieuw hoop. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2005 | ||
| Thema's: | ||