Hoe lang nog
Hoe lang nog
Zoals de zwarte wolk van rouw
sluimert boven het meer van tranen
het geknakte riet als symbool van verloren levenslust
Onzichtbare dreiging mij omsluit
en de last die me neerdrukt
terwijl ik langzaam wegzak
en de zoute vloeistof begerig in mijn open wonden bijt
Voel ik mij oplossen
niet snel genoeg
en vraag ik God:
hoe lang nog?
Zoals de zwarte wolk van rouw
sluimert boven het meer van tranen
het geknakte riet als symbool van verloren levenslust
Onzichtbare dreiging mij omsluit
en de last die me neerdrukt
terwijl ik langzaam wegzak
en de zoute vloeistof begerig in mijn open wonden bijt
Voel ik mij oplossen
niet snel genoeg
en vraag ik God:
hoe lang nog?
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, oktober 01, 2001 15:33 |
| Het geknakte riet is al een heel oud symbool van verwond zijn en niet kunnen genieten van het leven. Het stamt uit het bijbelboek Jesaja waar het gaat over iemand die leeft in de geest van God "Hij roept niet en schreeuwt niet, hij laat zijn stem niet horen op straat. Het geknakte riet zal hij niet breken... Jesaja 42,2-3 Schop me, zeg je in het gedicht dat je ook op deze datum hebt geplaatst, omdat je met iets zit dat moeilijk uit te houd |
|
| dotje: | Zondag, september 30, 2001 17:38 |
| ik ben er stil van heel mooi geschreven daniëlle knuff dotje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Daniëlle | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2001 | ||
| Thema's: | ||