September en zijn eerste ochtendvor
September en zijn eerste ochtendvorst
Heeft zich reeds al in onze tuin gemorst
Ik hoorde een waterdruppel klagen
Die zich door deze kou liet versagen
Al de bloemen en planten hadden dorst
En dit stuitte hem fel tegen de borst
Want de blaadjes moesten hem nu dragen
Terwijl hij ze hoorde water vragen
Door de wind zo wat heen en weer getorst
Viel hij dan toch op de harde aardkorst
Alsof die hem nu ook nog wou plagen
Hopend dat de wind hem wel zou weg ragen
Doch niet hij maar de kou werd plots geschorst
Zo ging hij met de wijsheid van een vorst
Zich nog tijdig al in bodem te wagen
Net juist voor de komst der winterdagen
Heeft zich reeds al in onze tuin gemorst
Ik hoorde een waterdruppel klagen
Die zich door deze kou liet versagen
Al de bloemen en planten hadden dorst
En dit stuitte hem fel tegen de borst
Want de blaadjes moesten hem nu dragen
Terwijl hij ze hoorde water vragen
Door de wind zo wat heen en weer getorst
Viel hij dan toch op de harde aardkorst
Alsof die hem nu ook nog wou plagen
Hopend dat de wind hem wel zou weg ragen
Doch niet hij maar de kou werd plots geschorst
Zo ging hij met de wijsheid van een vorst
Zich nog tijdig al in bodem te wagen
Net juist voor de komst der winterdagen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2005 | ||
| Thema's: | ||