Jij mijn bloem
Jij mijn bloem
En jij, nu jij eens met opgetrokken arm, met de pijn
in je schouder je mens laat zijn, die nu stilt
en wacht op morgen – waar jij weer aan de slag
kunt gaan, al is heeft de tijd je innerlijke wond nog
niet hersteld
Nog maar even en je drukke leven gaat aan je voorbij
gesloten wordt je winkel, in jouw hunkert slechts
razernij, na zoveel kilometerjaren is je trouwe baan
echt voorbij
Geen gekeuvel en bekende dorpsverhalen meer…ik zie
ach de tijd zal het ons leren en ik ja nog even ik..ik
slenter maar op je krachten mee
Psych
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Dinsdag, september 27, 2005 18:54 |
| Prachtig weer Groet/Klaes |
|
| Jan van Dord: | Dinsdag, september 27, 2005 16:53 |
| Schitterend!! jan |
|
| Niniki: | Dinsdag, september 27, 2005 15:16 |
| Wat verschrikkelijk lief voor haar, dat je zo met haar meeleeft. Het moet beslist heel zwaar voor haar zijn. dikke kussen voor jullie! PS. Maar psych is ook leuk hoor! hihihi knuffie Nini |
|
| semara: | Dinsdag, september 27, 2005 14:29 |
| liefdevol mooi. knuf semara |
|
| lovegirl: | Dinsdag, september 27, 2005 14:17 |
| ben het met de andere freakjes eens het is niet fijn als je iets moet stoppen waar je al je leven en liefde in zit knuff veel liefs lovegirl |
|
| hiljaa: | Dinsdag, september 27, 2005 14:04 |
| ik ken haar gevoel!!! onze drogisterij bestond 80 jaar van grootvader op zoon en kleinzoon (mijn echtgenoot) wij hebben deze moeten sluiten door te hoge succesierechten!!!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
| m@rcel: | Dinsdag, september 27, 2005 13:20 |
| afschijd nemen valt niet altijd mee, als je zolang met plezier een winkeltje gehad hebt. Prachtig geschreven elze En een dikke voor Lia Knuff/liefs m@rcel |
|
| vlokje: | Dinsdag, september 27, 2005 12:54 |
| Schitterend neergezet met enorm veel gevoel, liefs sylvia |
|
| sunset: | Dinsdag, september 27, 2005 12:18 |
| Prachtig invoelend, delend van jou. Liefs en mijn warme genegenheid voor jullie, sunset |
|
| Lia : | Dinsdag, september 27, 2005 11:50 |
| dan komen wij wel vaker... hihi... | |
| Henk Knibbeler: | Dinsdag, september 27, 2005 10:36 |
| stukje levensloop knap weergegeven Elze, alleen 1e strofe 4e allinea, al is heeft de tijd...loopt niet lekker, moet die is er niet uit? groets, Henk. |
|
| Lievelingetje45: | Dinsdag, september 27, 2005 09:26 |
| Geef jullie beiden alvast een troostknuffel! Zal heel moeilijk voor Lia worden ze kan bij jou in de garage aan de slag maar laat ze maar voorzichtig met haar schouder zijn! Liefs voor jullie beiden! |
|
| Cora (zij): | Dinsdag, september 27, 2005 09:20 |
| Fictie? Mooi gedaan dit. |
|
| Annemieke van der Ven: | Dinsdag, september 27, 2005 09:07 |
| Moeilijk... extra knuf voor Lia Liefs Annemieke |
|
| de nifter: | Dinsdag, september 27, 2005 08:44 |
| ik vind de woordkeus er perfect bij passen | |
| remie: | Dinsdag, september 27, 2005 08:42 |
| moeilijk is dat afscheid nemen van je werk, ik weet het...soms zijn de veranderingen groot..maar je moet door...liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2005 | ||
| Thema's: | ||