wat ik niet wil dat je weet
stiekem huil ik in de nacht
om alles wat ik niet wil
dat je ziet, dat je hoort
als je lief bent kijk ik weg
en als je vraagt: "wat is er?"
zeg ik: "niets"
ik denk niet dat jij begrijpt
wat ik mijzelf heb aangedaan
waarom ik ben zoals ik ben
ik hoop niet dat jij de leegte kent
de stukgevallen dromen
de wanhoop in mijn hoofd
dus stiekem huil ik in de nacht
om alles wat ik niet kan zeggen
alles wat ik niet wil dat je weet
Reacties op dit gedicht
| Heks Hopeloos: | Woensdag, september 28, 2005 15:37 |
| slik... ik herken heel veel in dit gedicht.. Eigenlijk wil je het uitschreeuwen, wat je allemaal dwars zit, maar het kan gewoon niet.. Maar aan de andere kant is leven met onuitgesproken dingen onverteerbaar.. Gelukkig heb je dit al in dichtvorm geuit :) Veel sterkte en liefs, Heksje |
|
| Lia : | Dinsdag, september 27, 2005 17:31 |
| beter om het toch maar te vertellen..gedeelde smart....... | |
| semara: | Dinsdag, september 27, 2005 16:30 |
| soms moet je wel!! en eerlijk duurt het langst ook al doe je iemand pijn. sterkte ermee knuffie semara |
|
| flavour: | Dinsdag, september 27, 2005 16:09 |
| Ik ben het eens met marj0lein, ik begrijp dat het m0eilijk is maar probeer het ... alle sterkte... xx flav0ur |
|
| Marjolein.: | Dinsdag, september 27, 2005 15:42 |
| En toch is het beter om er met iemand over te praten. Vertrouw ten minste 1 iemand dit toe. Knuf, Marjo. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ike | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2005 | ||
| Thema's: | ||