Laat ons verdwalen
in alle verzuchtingen van de nacht.
De zure mengeling van tranen
en alcohol als ons vaarwater.
We kidnappen de nacht, onze duisternis
en laten hem nooit meer los.
Dromend over onsterfelijke eeuwigheid,
lallend over geluk in het laatste café.
Gebonden door het onverklaarbare
zingen we dronken over liefde en dood.
Zo gaat dat nu eenmaal,
vrienden onder elkaar