De nevel in het hoofd
verdicht tot dikke mist
waarin ieder vervaagt
tot een wazig silhouet
zonder lichaam of geest


Woorden missen zinnen
blijven suizend steken
in de file naar het brein
waar ze stil verdwijnen
achter nevelige wolken


Ogen staren niets ziend
naar een verre horizon
eenzaam leegte tranend
wegvallend in het grijs
zonder helder perspectief