torens
Torens
torens van wel een miljoen
meters hoog
kan ik op jou bouwen
met handen in het vuur
durf ik te zeggen dat jij
volledig bent te vertrouwen
jouw gevoelige hart
en jou meelevende gedrag
raakt overal snaren
ik weet dat je het zelf
niet eens
weet te verklaren
bij mij raakte je
wel meer dan een snaar
nee, liefde is het niet
het is een verbond
het delen van een lach
en het delen van verdriet
Reacties op dit gedicht
| Rien de Heer: | Zondag, oktober 02, 2005 09:39 |
| Is wel heel erg hoog he..... Groetjes, Rien. |
|
| psych: | Donderdag, september 29, 2005 09:10 |
| jij schrijft o zo gevoelig... Liefs.... |
|
| Klaes: | Woensdag, september 28, 2005 10:47 |
| wat hoog zeg ,val er maar niet vanaf Groet/Klaes |
|
| switi lobi: | Woensdag, september 28, 2005 10:25 |
| Mooike Lia, liefsliefs switi lobi | |
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, september 28, 2005 08:10 |
| Hihi lief... Dus niet de toren van Babylon, want daar begrepen ze elkaar niet zo.. Liefs Annemieke |
|
| Lievelingetje45: | Woensdag, september 28, 2005 08:00 |
| Schitterend de vriendschap beschreven! Liefs |
|
| H.J.: | Woensdag, september 28, 2005 07:50 |
| Mooi9 verbond Lia. knuff en fijne dag. trusten H.J. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2005 | ||
| Thema's: | ||