Iets graag willen, maar onbereikbaar, ontdek bij mezelf de nodige frustratie,
De liefde voor perfectie, beseffend, nee dit gaat nie,
Geen controle over de situatie brengt in mijn gemoed wat variatie,
Net als haar, ben ik ook een mens, ik beteken meer dan een spatie,
Aandacht verwarmt mijn hart en laat me struikelen over woorden,
Als ik dan al iets gezegd krijg nadat ik haar stem aanhoorden,
Een speelse, maar bescheiden lach waardoor mijn hart overtoeren deed,
De kleinste details van onbeschrijfelijke liefde die aan mij niet is besteed
Op zoek naar antwoorden en in de sterren zag'k haar naam geschreven,
Waarom ik dit gevoel ervaar, daar probeer ik nu een antwoord op te geven,
De wind fluisterd haar naam als ik onoplettend in het niets staar,
Ik betrap mezelf maar al te vaak op afdwalende gedachte aan haar,
Oogverblindend, hartverslindend, een zachte knuffel in een eerste dans,
Als de eerste traan van geluk, die geeft de indruk van een kristallen glans,
Zoals de zon verdrinkt in de zee en onbeschrijfelijke kleuren achterlaat,
Zo sprakeloos stond ik in gedachte toen'k die ene blik zag op haar gelaat,
Voor haar zou ik te veel doen, maar er wordt mij niets gevraagd te geven,
Ik probeer en hou de liefde stil, als dat haar gelukkig maakt in haar leven...