Mijn tijd
Tranen uit boosheid
Veel in een keer
'T leven is een straf
En ik trek dit niet meer
Ik zou het uit willen schreeuwen
Maar mijn stem is verdwenen
Vergaan in de stilte
Aan de mensen die 't niet serieus nemen
Altijd alleen
Nooit op iemand steunen
Waar zijn die mensen gebleven
die waar ik op kon steunen
Nu bij de trein
Mijn hoofd in tweestrijd
Trek ik dit langer of
Is dit mijn tijd
Reacties op dit gedicht
| cReAsi: | Woensdag, september 28, 2005 17:47 |
| blijf maar hier , laat die trein maar zoals hij is net als jij als je niemand hebt die je niet kan vertrouwen of die je niet steunt , geef een mailtje , ik wil je best helpen ..... groetjes eveline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Josefine,, | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2005 | ||
| Thema's: | ||