Gister nog een heel lang gesprek gehad, maar het dringt niet tot je door.
Begrijp dan toch dat ik me soms ontzettend aan jou gedrag stoor.
Een paar maanden geleden deed je nog niet zo raar tegen mij.
Als ik daaraan denk word ik van binnen even blij.
Maar je bent en doet zo anders de laatste paar weken.
Ik snap het niet, het blijft voor mij een groot vraagteken.
Soms begrijp ik jou zo niet.
Ik kan het wel blijven zeggen, maar ben bang dat ik daar niks mee op schiet.
Je doet en je zegt maar.
Maar wanneer maak je het ook echt waar?
Ik blijf maar hopen en je doet er gewoon niks aan.
Hoe moet ik alles in dit leven nog doorstaan?
Teveel stress, elke keer weer gezeur.
Wanneer krijgt mijn leven weer een vrolijke kleur?
Beloof alsjeblieft niks meer wat je niet waar maakt.
Want ik heb me verheugd op dingen die je niet heb waargemaakt.
Ik denk gewoon soms dat het je allemaal niks kan schelen.
Maar ik heb ook gevoelens, die ik graag met je wil blijven delen...