Ik keek naar haar
Ik keek naar haar.
En zwaaide nog
Maar zij reageerde niet
Dat doet mij toch verdriet.
Ik zie haar kijken
Maar meer ook niet
Het doet mij toch verdriet.
Wat was er met haar
Ik zwaaide maar
Zij raakt een gevoelige snaar.
Ik mag haar graag
Soms doet zij zo traag
Met praten ook vaag.
Heeft zij verdriet is zij treurig
Misschien doe ik wel zeurderig
Ik mag haar graag.
Daarom zwaai ik toch weer vandaag.
En zwaaide nog
Maar zij reageerde niet
Dat doet mij toch verdriet.
Ik zie haar kijken
Maar meer ook niet
Het doet mij toch verdriet.
Wat was er met haar
Ik zwaaide maar
Zij raakt een gevoelige snaar.
Ik mag haar graag
Soms doet zij zo traag
Met praten ook vaag.
Heeft zij verdriet is zij treurig
Misschien doe ik wel zeurderig
Ik mag haar graag.
Daarom zwaai ik toch weer vandaag.
Reacties op dit gedicht
| Anneke v/d Wel: | Vrijdag, september 30, 2005 17:00 |
| Heel mooi verwoord, herkenbaar... Ga zo door Anneke |
|
| sunset: | Donderdag, september 29, 2005 12:23 |
| Voelbare herkenbaarheid wat jij hier verwoord. Liefs en fijne dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: J.H. Vergne | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2005 | ||
| Thema's: | ||