de ravijnen zijn gebleven
stenen zijn geruimd
het pad weer vrij gemaakt
maar de ravijnen zijn gebleven
we jagen niet op
vergezichten willen slechts de
stap verlichten die we moeten gaan
geen hand in hand
te lang en smal om
samen voort te schrijden
voorzichtigheid is
troef om de verwoestende
lawines te vermijden
we erkennen ook
het samen strijden als gevaar
borgen nu elkaar weer meer dan ooit
we zijn op weg
niet alles is gezegd, veel is
ongeweten en nog niet vergeten
wil melker
30/09/2005
Willemijn V.: | Vrijdag, september 30, 2005 21:00 |
Dat is pas echte liefde...in goede en minder goede tijden. Mooi weer! Willemijn |
|
Niniki: | Vrijdag, september 30, 2005 13:26 |
heel graag gelezen Wil. Knuffie Nini |
|
hiljaa: | Vrijdag, september 30, 2005 11:04 |
mooie verwoording! knufliefs--hiljaa-- |
|
(Sofie Lievens..): | Vrijdag, september 30, 2005 08:43 |
ken jij het verhaal over die schulden? dat het erom gaat dat je fouten moet vergeten en de goede dingen in je hartje stopt? ik moest eraan denken als ik jou gedicht lees! mooi! kusje |
|
*anneke van dijk*: | Vrijdag, september 30, 2005 08:41 |
er zijn soms veel bergen te beklimmen in een mensenleven..... en dan een een levenslijn van levensbelang.... namasté en espavo, Anneke |
|
psych: | Vrijdag, september 30, 2005 08:07 |
heerlijk,, gr,,elze |
|
poky: | Vrijdag, september 30, 2005 07:41 |
heel mooi,graag gelezen,poky | |
Auteur: wil melker | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 30 september 2005 | ||
Thema's: |