Omdat ik voelde dat jij iets had herkend,
Je mag er zo zolang over doen als je wilt; Niets moet en alles kan,
hoe vaak zeggen we deze wijze woorden niet en dan?
Dan leggen we alles wat zo goed in onze oren klinkt naast ons neer
en doen er vaak te weinig mee, zo gaat het keer op keer.
Toch merk ikzelf nu ik vaker bij mijn eigen gevoel blijf
dat deze gewaarwording angstig maar ook aangenaam voelt, in mijn hart en lijf.
Ook zeg ik wel eens dingen waar ik dan zelf van schrik,
en van menig kant word ik direct op mijn vingers getikt.
Verrast denk ik dan ; was dat mijn mond die zoiets beledigend zegt?
Ik weet toch dat het pijn doet, als je met je oude ego vecht.
Moest ik die vraag over een opmerking nu zo overbrengen;
Normaal antwoorden en niet zo terug geven in het strenge
Toch zeg ik alles zoals het voelt en in mijn hart weet ik waarom ik dit zo zeg.
Zelf kon ik ook zo goed verstoppertje spelen om te starten ‘ het echte gevecht’.
Ook ik nam teveel van anderen op mijn schouders en had zo vanzelf te weinig tijd
Zo kon ik gemakkelijk weglopen, maar geloof me, de innerlijke pijn geeft je geen respijt.
Probeer toch eens voor dat eigen verloren gewaande stukje in je hart te kiezen
je ego kan best een deuk verwerken of zelfs een stukje buitenkant verliezen.
Ik wil ondertussen mijn ervaring delen op dit moeilijke stuk;
los eindelijk op dat oude stuk hartenpijn alleen zo vind je jouw verdwenen jeugdgeluk
Samen durven open zijn op elke laag,
van elkaar mogen leren; en kijk hoe ik om hulp heb gevraagd.
De durf hoe ik mijn eigen zo heb laten gaan,
hoop dat jij mijn geflapuit toch in goedheid hebt verstaan.
Al voelde het akelig die afwijzing van je groep op dat moment,
ik bleef toch oprecht in mijn woorden staan omdat ik voelde dat jij iets had herkend.
Ik had iets te zeggen en zei het openlijk maar jammer genoeg te ongezouten.
Neem s.v.p. dit in goedheid van me aan en leer en profiteer van mijn gemaakte fouten.
Niet iedereen was en is perfect geboren
We kunnen de liefde niet zo vasthouden zoals wij ze hadden uitverkoren
Vergeef die ander zijn onmacht om lief te hebben zoals jij had verwacht
Dan komt met dat pijnlijk bevrijdend loslaten, het licht van de zon weer na de donkere nacht.
monique-B: | Woensdag, december 27, 2006 20:16 |
;) | |
chocaatje: | Zondag, oktober 02, 2005 17:25 |
Eerlijk geschreven by the way. | |
chocaatje: | Zondag, oktober 02, 2005 17:25 |
Ik heb altijd gellerd dat als je jezelf iets aanleerd met gedrag of gevoel, dat het eerst doorslaat naar de andere kant en daarna wordt het natuurlijk en is het in het midden. Volgens mij zit je in een fase van open willen zijn en voor je zelf vechten. De hardheid vlakt wel weer af. Geloof erin. En blijf vechten waar je voor staat of wil gaan staan. Liefs mieke |
|
MayadeBij*: | Zaterdag, oktober 01, 2005 12:25 |
De vergeving is een beetje op bij mij (ze mogen allemaal drie stappen terug doen en ook eens aan een ander denken - zèèr heilzaam principe ´what comes around goes around´ schat ;) Kus. | |
Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 01, 2005 12:23 |
mooi verwoordt liefs Dirk |
|
Auteur: Mig | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 01 oktober 2005 | ||
Thema's: |