Huilend leven
Ik ben een blinde soldaat die in het slagveld
voor eeuwig is verdwaald in het zwart
Ik ben de huilende soldaat die in gedachten
zijn vrouw kust met zijn hart
Ik ben de vrouw die smachtend wacht, thuis
bij de brievenbus op een teken van leven
Ik ben het liefje van de krijger die zo graag
de eeuwige oorlogsstrijd op wil geven
Ik ben het gevecht dat door blijft gaan
terwijl er geen winnaar uit zal komen
Ik ben het kwaad, de haat die in de mensen woedt
Ik ben de tranen die hopeloos over de wangen stromen
Ik ben aan het huilen..
Reacties op dit gedicht
| Jan van Dord: | Zaterdag, oktober 01, 2005 21:28 |
| Mooi, mooi !!! jan |
|
| Butterfly: | Zaterdag, oktober 01, 2005 18:51 |
| Subliem - Meer woorden heb ik er niet voor. Liefs |
|
| Demie/J: | Zaterdag, oktober 01, 2005 17:04 |
| Heel mooi gedicht ga zo door!!! echt schitterend Demie |
|
| psych: | Zaterdag, oktober 01, 2005 17:03 |
| machtig gedicht,,, liefs,,elze |
|
| Deep Wishmaster: | Zaterdag, oktober 01, 2005 17:02 |
| wow... *troost* heel erg mooi!! liefs sDW |
|
