Een tedere kus
Een tedere kus,
Op mijn lippen.
Een gebaar,
Van liefde.
Een innige omhelzing,
Vult mijn hart,
Om dit eenzame bestaan,
Te blijven leven.
Ach, ween niet om mij,
Zo ben ik geschapen.
Zo zal ik ook gaan,
Opdat mijn lot wordt vervult.
Op mijn lippen.
Een gebaar,
Van liefde.
Een innige omhelzing,
Vult mijn hart,
Om dit eenzame bestaan,
Te blijven leven.
Ach, ween niet om mij,
Zo ben ik geschapen.
Zo zal ik ook gaan,
Opdat mijn lot wordt vervult.
Reacties op dit gedicht
| I, Lucifer: | Zondag, oktober 02, 2005 16:19 |
| Wauw... schitterend! pijnlijk om te lezen, maar je weet waar je terecht kunt ;) liefs, Luc. |
|
| sunset: | Zondag, oktober 02, 2005 11:52 |
| PS: En 'vervuld' met een 'd' natuurlijk. | |
| sunset: | Zondag, oktober 02, 2005 11:51 |
| Ons lot wordt altijd vervult. Maar door liefdesverdriet? Herkenbare verwoording (Want elk liefdesverdriet is telkens stervend pijnvol. Voor een tijdje). Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Darkened Heart | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||