Tijd
Tijd,
laat het me weten,
...dat er een wil bestaat te vergeten
omdat ze vrienden heten...
tijd,
laat het me voelen,
...ik raak het verleden ooit wel eens kwijt,
ook al telt het duizenden tranen vermenigvuldigd met tien...
tijd,
ik blijf angstvallig tellen
…zodat blikken mij nooit meer zullen kwellen,
en ik nimmer verdrink in een diepe tranenzee…
tijd,
laat het me leren
… vriendschap is zo een dierbaar gegeven
dat ik moeilijk zonder kan leven …
tijd,
laat mij zien
…liefde en haat zo tastbaar naast elkaar
verstrengeld in een onhandelbaar gebaar…
tijd laat weten
……laat voelen
…..laat me tellen
…..laat het me leren
….laat het me zien
het verleden velt deze unieke vriendschap niet….
Mijn allerliefste schatten
eindelijk leer ik jullie weerom
naar waarde inschatten
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Zondag, oktober 02, 2005 13:24 |
| heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
| hiljaa: | Zondag, oktober 02, 2005 12:53 |
| jij bent uniek vergeet dat niet!!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Zondag, oktober 02, 2005 11:56 |
| Mooi treffend verwoord. Liefs en fijne vriendendag, sunset |
|
| Raira (Ria): | Zondag, oktober 02, 2005 10:51 |
| heel erg mooi de vriendschap weergegeven en zeker de moeite waard om soms eens echt te onderzoeken hoe waardevol zoiets is liefs en fijne zondag knufff Ria |
|
| psych: | Zondag, oktober 02, 2005 08:41 |
| duidelijke vriendschapstaal | |
Over dit gedicht
| Auteur: kriekske | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||