Zoet

Zoete zachte woordjes
zweven zachtjes rond
komen rustig binnen
en vormen zinnen terstond

Zinnen uitgesproken
wachten op hun kans
plotseling opgedoken
krijgen ze een schitterende glans

Schitterende ogen
kijken stralend op
in de hals, licht gebogen
zie je iedere harteklop

Een hart dat razend slaat
laat het bloedstollend stromen
heeft de liefde als kameraad
eindelijk tot zich genomen

Levende ziel
tot rust gekomen
laat het leven rustig toe
wat een ander af had genomen

Mijn eigen leven
eindelijk teruggekregen
mijn eigenwaarde is gebleven
en uiteindelijk boven zichzelf uitgestegen

Geschreven door

Treurmenietje

Reacties op dit gedicht

Treurmenietje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Angel:	Donderdag, mei 09, 2002 18:48
Heel mooi!!!! echt, ik krijg het er warm van! :-) veel liefs en kusje xxx xxx xxx Angel xxx xxx xxx

Albrecht Paul Sanders:	Woensdag, oktober 03, 2001 11:29
En verder is dit gewoon heel lief en teder gezegd. Je warmt je aan de liefde, hier.

Albrecht Paul Sanders:	Woensdag, oktober 03, 2001 11:28
'Bloedstollend stromen' kan ik me niet voorstellen. En hou die 'ander' erbuiten. Hij/zij verwart. Twee keer 'leven' in een couplet is wat veel. Het laatste couplet deint te ver uit. Zeg het zo: Mijn eigenwaarde bleef heeft zich zelfs overstegen Zoiets

Over dit gedicht

Auteur: Treurmenietje
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 01 oktober 2001
Thema's: [IK] [Verandering]